آموزش گام به گام نقاشی ساختمان (قسمت چهارم انتخاب رنگ)

انتخاب طیف و حجم رنگ برای نقاشی

در مجموعه مقالات «آموزش گام به گام نقاشی ساختمان» شرکت رنگ سازی آیسافام اطلاعاتی را در اختیار خواننده قرار می دهد تا به کمک آن ها بتوانند به صورت گام به گام، مراحل لازم برای داشتن یک نقاشی موفق را سپری کند. در چهارمین مقاله از این سری مقالات، به انتخاب رنگ مناسب برای فضاهای مختلف خانه و تعیین حجم رنگ مورد نیاز پرداخته می شود. اطلاعات لازم در این زمینه در ادامه آورده شده است.

نحوه محاسبه مقدار رنگ برای نقاشی یک اتاق

 

پیاده کردن یک رنگ تازه می تواند فضای یک اتاق را دگرگون کند، اما این کار نیاز به برنامه ریزی دارد. اگر قبل از شروع کار در اتاق حجم مورد نیاز رنگ مشخص باشد، پروژه نقاشی راحت تر پیش خواهد رفت. برای محاسبه مقدار رنگ برای رنگ آمیزی یک اتاق می توان مراحل زیر را دنبال کرد. این مراحل برای نقاشی داخلی و خارجی به صورت جداگانه ارائه شده اند.

 

تخمین میزان رنگ داخلی مورد نیاز

قدم اول:

اندازه گیری ابعاد اتاق اولین قدم برای شروع کار است. سپس باید مساحت دیوارها را بر حسب متر مربع تعیین کرد. به عنوان مثال، اگر یک دیوار 5 متر عرض و 3 متر ارتفاع داشته باشد، مساحت دیوار برابر 15 متر مربع است. در این محاسبه می توان از این نکته استفاده کرد که دیوارهای روبرو در یک اتاق استاندارد مساحت یکسانی دارند. سپس با جمع کردن مساحت کل چهار دیوار، مساحت اولیه اتاق به دست می آید. به عنوان مثال، مساحت یک اتاق فرضی 15+15+20+20 و برابر 70 متر مربع است.

 

 

قدم دوم:

در این مرحله باید مساحت مربوط به در و پنجره ها را حساب کرد. هنگام محاسبه مقدار رنگ مورد نیاز باید مقدار سطح درها، قاب و پنجره ها را از مساحت کل اتاق کم کرد. به عنوان مثال، در اتاقی که سطح دیوار آن 15 مترمربع است، یک در و یک پنجره وجود دارد که ابعاد در به صورت 8/2 متر در 1 متر و ابعاد پنجره به صورت 2/1 متر در 1 متر است. مجموع مساحت این مناطق برابر با 4=8/2+2/1 متر مربع است. بنابراین مساحت خالص باقی مانده برابر با 11=4-15 متر مربع است.

 

 

قدم سوم:

گاهی ممکن است برای مناطق خاصی مانند قاب پنجره از همان رنگ دیوارها استفاده شود. با افزودن 10 درصد از مساحت خالص به مساحت به دست آمده در مرحله قبل می توان این مناطق کوچک را در نیز در محاسبات وارد کرد. در این مثال، 10 درصد عدد 11 برابر 1/1 است که مساحت کل 1/12=1/1+11 را نتیجه خواهد داد.

قدم چهارم:

در پایان برای محاسبه میزان رنگ مورد نیاز برای نقاشی سقف، باید ابعاد کف اتاق را اندازه گیری کرد. با ضرب این اعداد، می توان مساحت سقف را نیز به دست آورد. البته باید توجه داشت که در صورت وجود هر گونه دریچه یا موارد مشابه آن، مساحت این قسمت ها را از مساحت سقف کم کرد و عدد به دست آمده را به مساحت قسمت قبل افزود. البته باید توجه داشت که اگر قرار است برای سقف اتاق از رنگ دیگری استفاده شود، نیازی به جمع این اعداد نیست و مساحت سقف به تنهایی برای خرید رنگ مورد نظر برای آن استفاده می شود.

 

 

تخمین میزان رنگ خارجی مورد نیاز

مسلما تعیین رنگ مورد نیاز برای فضاهای خارجی و نمای ساختمان نیز بسیار حائز اهمیت است و انجام این کار پیش از شروع نقاشی می تواند مراحل بعدی کار را ساده تر کند. برای برآورد مقدار رنگ مورد نیاز، ابتدا باید محیط ساختمان ( یعنی دور تا دور ساختمان) و ارتفاع (در این اندازه نباید ارتفاع شیروانی را منظور کرد) آن را اندازه گیری کرده و آن ها را در یکدیگر ضرب نمود.

سپس باید این عدد را در میزان پوشش دهی رنگ مورد نظر (این عدد معمولا روی بسته بندی محصولات نوشته شده و در اختیار مصرف کننده قرار می گیرد) تقسیم کرد. عدد به دست آمده از این مرحله، تعداد گالن های مورد نظر را برای پیاده کردن یک لایه رنگ روی نما نشان می دهد. اما به طور کلی توصیه می شود که یک گالن بیشتر، از رنگ مورد نظر تهیه شود.

نکته دیگری که باید آن را در نظر داشت، جنس نمای ساختمان است. بعضی از نماهای ساختمان که از جنس گچ و آجر هستند، ممکن است به 10 تا 15 درصد بیشتر از دیوارهای داخلی به رنگ احتیاج داشته باشند. بنابراین در صورت لزوم می توان این عدد را نیز در محاسبات منظور کرد. از سوی دیگر روش کاربرد و پیاده سازی رنگ نیز ممکن است بر روی میزان رنگ مورد نیاز تأثیر بگذارد. به عنوان مثال اسپری های رنگ ممکن است به دو برابر رنگ (برای همان ابعاد دیوار) نسبت به قلم مو یا غلطک احتیاج داشته باشند.

 

 

انتخاب طیف رنگ مناسب برای نقاشی

هر رنگی که قرار است برای رنگ آمیزی خانه انتخاب شود، جذابیت های خاص خود را دارد و هم چنین تأثیرات روانی متفاوتی بر فضا خواهد گذاشت. پس از این که مراحل آماده سازی دیوارها و تعیین مقدار رنگ مورد نیاز طبق مقالات قبلی سپری شد، باید یک رنگ داخلی و بیرونی مناسب برای فضاهای مورد نظر انتخاب کرد. برای این کار چند مرحله مهم وجود دارد که می توان برای انتخاب بهترین و مناسب ترین رنگ از آن ها استفاده کرد. این مراحل به طور جداگانه برای دیوارهای داخلی و خارجی ارائه می شود.

انتخاب رنگ داخلی مناسب

همواره توصیه هایی در مورد رنگ ها و تاثیر آن ها، کاربردهای مختلف براساس نوع اتاق و غیره وجود دارد، اما بهتر است این موارد در مراحل بعدی در فرایند انتخاب رنگ اعمال شود. بنابراین می توان گفت که اولین و مهم ترین نکاه تمرکز بر رنگ های جذاب است که باعث خوشحالی فرد می شود. یکی از راه های انتخاب رنگ دلخواه چاپ طیف های مختلف رنگ و مقایسه آن ها با یکدیگر است. این طرح ها و رنگ ها می تواند از بین صفحات مجلات، کاتالوگ ها ، عکس های پانوراما ، کارت پستال ها ، و جعبه های پارچه ای انتخاب شود. هم چنین می توان روی اتاق هایی تمرکز  کرد که رنگ های مورد نظر در آن ها استفاده شده است. پس از این مرحله می توان با در اختیار داشتن اطلاعات مختلف، رنگ های انتخاب شده را محدودتر کرد.

نکته اول:

برای این که افراد در اتاق های بزرگتر احساس راحتی بیشتری داشته باشند، باید از رنگ های سرد در آن ها استفاده کرد. احساسات آرام تر معمولا توسط رنگ های سرد ایجاد می شوند، زیرا احساس تازگی را به اتاق های خالی تزریق می کنند. رنگ های سرد که شامل رنگ های بنفش، سبز و آبی می شوند، عناصر آب و درخت و طبیعت را به افراد یادآوردی می کنند و از این رو برای فضاهای آرامش بخش یا رسمی بسیار مناسبند. این رنگ ها هم چنین برای اتاق های خصوصی که نیاز به تمرکز، استراحت و آرامش دارند ، مانند اتاق خواب، دفتر کار یا کلاس های مهد کودک مناسبند. می توان از ترکیب این رنگ ها با یکدیگر فضای جذاب و زیباتری را نیز خلق کرد.

 

 

قابل ذکر است که رنگ هایی با کنتراست کمتر برای فضاهای رسمی مناسب ترند. کنتراست رنگ معیاری است برای تشخیص تفاوت موجود بین روشن ترین سفید و تیره ترین سیاهی که در یک لحظه از جلوی چشم می گذرد. هم چنین باید توجه داشت که هرچه رنگ اشباع کم تر باشد، اثر آرامش بخش تری خواهد داشت. خلوص رنگی، درجه‌ای از اشباع است که یک رنگ را در خالص‌ترین حالت خود نشان می‌دهد. به عنوان مثال یک آبی خالص که با هیچ رنگ دیگری مخلوط نشده باشد، در آبی‌ترین یا ناب‌ترین حالت خود دیده می‌شود، به طوری که هیچ آبی دیگری به آن شدت از آبی‌بودن دیده نمی‌شود. این درجه از خلوص رنگی را درجه‌ اشباع و سیری رنگ می‌گویند.

 

 

نکته دوم:

رنگ های گرم به طور کلی اتاق را صمیمی تر، جذاب تر و گرم تر نشان می دهند. این رنگ ها بیشتر در نمای ساختمان و با ایجاد رنگ های گرم متضاد و روشن مورد استفاده قرار می گیرند. رنگ های گرم مانند قرمز، زرد و نارنجی، گرما را یادآوری می کنند و برای اتاق های اجتماعی از قبیل اتاق غذاخوری، اتاق نشیمن و آشپزخانه مناسبند. به عنوان مثال می توان سایه ای روشن مانند زرد ملایم را برای دیوارها و رنگ قرمز رنگی را برای کابینت ها انتخاب کرد.

 

 

البته می توان این رنگ ها را در فضاهای دیگری مانند اتاق خواب نیز استفاده کرد، اما بهتر است رنگ های متفاوت را در وسایل اتاق نیز به کار برد تا هم از کوچک جلوه دادن فضا جلوگیری و هم نشاط و هیجان به آن تزریق شود.

 

 

نکته سوم:

هنگام انتخاب رنگ، باید هر وسیله ای که قرار است در اتاق قرار داده شود را در نظر گرفت. به عبارت دیگر در جریان انتخاب رنگ نه تنها باید به رنگ دیوارها و سقف توجه کرد بلکه باید طرح و رنگ کفپوش، کابینت، شومینه، وسایل اتاق و سایر سطوح را که قرار است در آینده در ظاهر اتاق موثر باشند را نیز مورد توجه قرار داد.

 

 

بنابراین همیشه باید همه رنگ های استفاده شده در اتاق یا رنگ هایی که در آینده قرار است به آن ها اضافه شود را در ذهن داشت. به عنوان مثال می توان از رنگ هایی که با قسمت آجر کاری خانه مطابقت دارد و در طیف های قرمز و نارنجی قرار می گیرد استفاده کرد. یا از رگه های موجود در مرمر استفاده شده در کف الهام گرفت. یا اگر در اتاق نشیمن شومینه ای قرار دارد، رنگ برنزی که کمی گرم اما نسبتا خنثی است را انتخاب کرد.

 

 

 

از سوی دیگر نباید استفاده از رنگ های ساده را نیز فراموش کرد. سفید یک رنگ ساده و معمولی است که بسیار انعطاف پذیر است، اما می توان از رنگ های دیگری نیز به این منظور استفاده کرد. به عنوان مثال، اگر در اتاق نشیمن یا اتاق ناهار خوری از رنگ های گرم و قوی استفاده  شده است، می توان از طیف های رنگ کرم که در گروه رنگ های گرم قرار دارد استفاده کرد تا بتوان تضاد زیبایی ایجاد نمود. هم چنین اگر مبلمان، تابلو و یا وسایل رنگارنگ زیادی در یک اتاق قرار دارد، می توان از یک رنگ خنثی استفاده کرد. از طرف دیگر، اگر بیشتر مبلمان و وسایل رنگ های ساده و خنثی دارند، برای جذاب کردن فضا استفاده از رنگ های روشن یا جسورانه گزینه بهتری است.

نکته چهارم:

یکی از روش هایی که می تواند به جذابیت فضا کمک کند، انتخاب رنگ های تکمیل کننده برای فضاها و اتاق های مجاور است. به عنوان مثال اگر یک راهرو به رنگ آبی تیره است برای قسمت غذاخوری که در مجاورت آن قرار دارد می توان یک طیف روشن تر از رنگ آبی را انتخاب کرد. هم چنین می توان برای یک اتاق خواب در مجاورت راهرو از همان رنگ آبی تیره استفاده کرد و رنگ آبی روشن را در سقف آن به کار برد. در واقع می توان از رنگ های تکمیل کننده با طیف های مختلف، در محل های مختلف و یا در نقش های مختلف برای زیباتر کردن فضا استفاده کرد.

 

 

قابل ذکر است که می توان این نکته را با نکته قبلی ادغام کرد و ترکیب زیباتری داشت. به عنوان مثال می توان اتاق نشیمن را به رنگ آبی روشن نقاشی کرد تا با راهرو مجاور خود که آبی تیره است در تضاد باشد. سپس آبی تیره تری را برای صندلی های اتاق نشیمن انتخاب نمود تا یک تضاد خوب که با طرح کلی هم مطابقت دارد، ایجاد شود.

نکته پنجم:

برای ایجاد تضاد و تنوع می توان رنگ ها را بر اساس موقعیت آن ها در چرخه رنگ انتخاب کرد. نگاهی به چرخ رنگ یک راه عالی برای ترکیب کردن رنگ ها و ایجاد پالت هایی متفاوت و با تضاد است. بنابراین می توان از قوانین مختلف چرخه رنگ استفاده کرده و از آن ها برای انتخاب بهترین ترکیب رنگ کمک گرفت.

 

– در صورت انتخاب طرح های تک رنگ، می توان با استفاده از طیف های مختلف آن تنوع و جذابیت فضا را بیشتر کرد.

– در صورتی که تمایل به استفاده از «رنگ های مختلف» و حفظ «آرامش فضا» به یک اندازه مورد توجه باشد، می توان از رنگ هایی که روی چرخه در کنار هم قرار دارند استفاده کرد.

– در صورتی که  ایجاد «تعادل »و «تضاد» بین رنگ ها مورد توجه باشد، می توان از رنگ هایی که روی چرخه در کنار هم قرار دارند استفاده کرد. به عنوان مثال، بنفش – قرمز ، زرد – نارنجی و آبی – سبز است.

– برای ایجاد طرحی که شامل رنگ های مکمل – پویا و در عین حال ساده باشد، می توان دو رنگ مخالف یکدیگر را روی چرخه مانند نارنجی و آبی را انتخاب کرد. این کار یک روش مطمئن برای تزریق انرژی به فضا است.

– هم چنین می توان از رنگ های سفید و سیاه به عنوان روشی برای ایجاد کنتراست، برای نصب تصاویر و آثار هنری استفاده کرد.

نکته ششم:

برای ایجاد تنوع در ظاهر دیوارها می توان از طرح های تک رنگ استفاده کرد اما برای آن ها از درجه های براقیت متفاوتی در نظر گرفت. در واقع می توان در قسمت هایی که درخشش کمتری مورد نیاز است از رنگ های مات تر استفاده کرد، زیرا این نوع رنگ ها راحت تر تمیز می شوند و در مناطق پر تردد مانند راهروها ، اتاق بچه ها و آشپزخانه ها بهتر هستند. هم چنین می توان در مناطقی که جذابیت دیوارها حائز اهمیت است از رنگ های براق استفاده نمود. هم چنین می توان از قفسه های براق نیز برای ایجاد تمایز استفاده کرد.

 

 

انتخاب رنگ خارجی مناسب

انتخاب طیف رنگی مناسب برای فضای بیرونی ساختمان ممکن است کار دشواری به نظر برسد، اما با برخی برنامه ریزی ها و در نظر گرفتن نکات مهم، می توان به راحتی بهترین رنگ ها را برای فضای بیرونی انتخاب کرد. برای این کار می توان از یک طیف رنگی که می تواند از میان رنگ های اصلی باشد، برای پوشاندن دیوارها استفاده کرد و سپس با استفاده از یک یا دو رنگ دیگر این رنگ ها را تکمیل و جذاب تر کرد. نکات پر کاربرد برای این کار در ادامه آورده شده است.

نکته اول:

می توان برای نمای بیرونی از طرح های پایه و پر کاربرد استفاده کرد. برای این کار در ابتدا می توان یک سبک مشخص را برای نمای ساختمان انتخاب کرد تا رنگ ها محدودتر شوند. به عنوان مثال می توان برای روشن کردن فضای از یک رنگ روشن استفاده کرد. یا برای حفظ قدمت ساختمان های قدیمی از یک پالت رنگی کلاسیک مانند بژ، آجر قرمز و کرم کمک گرفت. یا اگر قرار است ظاهر خانه مدرن باشد، رنگ های جسورانه ای مانند قرمز یا آبی را انتخاب کرد و یا از سایه های سنگی خاکستری، سفید استفاده نمود. هم چنین می توان برای جذاب کردن یک ترکیب رنگی از رنگ های گرم و مثل رنگ های متمایل به قرمز یا سبز ایجاد کرد.

 

 

علاوه بر این می توان از دو رنگ متفاوت برای نمای ساختمان استفاده کرد. از یک رنگ برای کرکره ها، در و پنجره ها و از یک رنگ برای نقاشی نما و دیوارها کمک گرفت، خود این کار باعث می شود تا با ایجاد رنگ های ناگهانی نمای ساختمان ساده و بی نظیر به نظر برسد. به عنوان مثال، برای داشتن ظاهری کلاسیک و بی انتها کرم روشن را برای نما و آبی تیره را برای کرکره و در و پنجره انتخاب کرد. هم چنین می توان دیوارها را با زرد روشن و در و پنجره ها را با رنگ سبز نقاشی کرد.

 

 

هم چنین در راستای انتخاب رنگ های پایه، می توان از یک طرح تک رنگ استفاده کرد تا نمای ساحتمان بسیار یک دست و مرتب شود. به عنوان مثال، می توان طیف کرم روشن را انتخاب نمود. یا برای ایجاد کمی رنگ و انرژی از زرد یا آبی روشن استفاده کرد. در این شرایط استفاده از رنگ های روشن به بزرگتر جلوه دادن ساختمان بسیار کمک می کند. به عنوان مثال می توان از طیف های رنگی شامل سفید ، برنزی ، کرم ، بژ استفاده کرد.

 

 

اما اگر ابعاد ساختمان کمی عجیب و بزرگ باشد، برای متعادل کردن فضا می توان از رنگ های تیره استفاده کرد. این رنگ ها فضای خانه را کوچک تر از حالت عادی خود نشان می دهند. به عنوان مثال می توان از رنگ هایی مانند خاکستری، آبی، قهوه ای و سبز استفاده کرد.

 

 

نکته دوم:

میزان نور طبیعی موجود در محل قرارگیری ساختمان نیز می تواند در انتخاب رنگ مناسب موثر باشد. باید میزان تابش نور خورشید و یا نور چراغ های خیابان را در این زمینه در نظر گرفت. اگر ساختمان در مجاورت درختان زیادی قرار داشته باشد، رنگ استفاده شده برای نما، تیره تر از حالت طبیعی خود به نظر می رسد. بنابراین می توان از طیف های روشن تر رنگ مورد نظر استفاده کرد. هم چنین از آن جایی که نورهای مصنوعی، مانند نورهای موجود در خیابان ها، رنگ را روشن تر از حالت عادی خود نشان می دهند، انتخاب یک سایه تیره برای ایجاد تعادل در ظاهر کلی ساختمان می تواند تمایز ایجاد کرده و در جذابیت نما مفید باشد.

از سوی دیگر برای ایجاد تمایز، بهتر است از رنگ هایی متفاوت با نمای ساختمان های اطراف استفاده شود، زیرا در شهرهای بزرگ این کار می تواند باعث ایحاد تنوع و زیبایی فضا شود.

 

 

نکته سوم:

می توان از رنگ های مکمل نیز برای زیباتر کردن نما استفاده کرد. برای این کار می توان از رنگ های اصلی استفاده و کمک گرفت. انتخاب سایه های قرمز، آبی و زرد بسیار جذاب است. به عنوان مثال، قسمت بیرونی با رنگ آبی و پنجره ها را با رنگ زرد روشن و در ورودی را با قرمز سوخته  نقاشی کرد.

 

 

نکته ای برای تصمیم گیری نهایی

پس از انتخاب دو یا سه رنگ برتر که برای فضای داخلی یا خارجی خانه انتخاب می شوند، می توان آن ها را روی فوم پیاده کرد و سپس روی دیوار مورد نظر چسباند. برای بهتر شدن نتیجه نهایی می توان از دو یا سه لایه از رنگ استفاده کرد و سپس زمانی را برای خشک شدن آن ها در نظر گرفت.

 

 

سپس باید با استفاده از یک دوربین، در ساعات مختلف روز از رنگ های بالا عکس گرفت. بهتر است این زمان ها در روز و شب باشد و از هر کدام یک بار در زمان روشن بودن چراغ و یک بار در زمان خاموش بودن چراغ عکس گرفته شود. باید دقت داشت که در هنگام عکس برداری فلش دوربین خاموش باشد.

 

 

سپس باید عکس های گرفته شده را با یکدیگر مقایسه نمود. با این کار می توان رنگی را انتخاب کرد که در بیشتر ساعات روز زیبا به نظر می رسد و با توجه به نورهای طبیعی و مصنوعی محیط جلوه خود را از دست نمی دهد.

 

 

ادامه دارد…