کاردک های بتونه ابزارهای مفیدی هستند که هنگام انجام بعضی از امور در خانه باید از آن ها استفاده کرد. آن ها عمدتا برای پیاده سازی بتونه های پنجره، دیوار خشک و برای پر کردن حفره های موجود روی سطوح مختلف مورد استفاده قرار می گیرند. با این حال، در بعضی از موارد از کاردک های بتونه برای از بین بردن رنگ سست روی دیوار استفاده می شود. انتخاب کاردک های بتونه بستگی به کاربرد آن ها دارد، در واقع کاردک های انعطاف پذیر برای پیاده سازی بتونه و مواد روی سطح بهتر هستند، در حالی که انواع سفت و سخت آن ها برای تراش رنگ و کچ به کار می روند.
در کل می توان گفت که اگر چه این ابزار جز ملزومات نقاشی محسوب نمی شود اما وجود آن می تواند زمینه سازی سطوح و فرآیند نقاشی را بسیار ساده تر کند. بنابراین در ادامه نحوه استفاده از این وسیله شرح داده می شود.
کاربرد اول. پخش بتونه با کاردک
استفاده از کاردک کوچک.
قدم اول.
کاردک های بتونه انواع مختلفی از نظر اشکال و اندازه دارند، اما باید نوع مناسب آن را برای کاربرد مورد نظر انتخاب کرد. در این راستا و برای پخش بتونه روی سطح باید یک کاردک بتونه ای تخت و انعطاف پذیر را انتخاب کرد. زیرا بین کاردک های تخت و زاویه دار، کاردک های تخت در پخش مواد عملکرد بهتری دارند. همچنین همان طور که گفته شد بهتر است به جای تیغه سفت، از تیغه انعطاف پذیر استفاده شود. این تیغه بسته به سلیقه افراد می تواند پلاستیکی یا فولادی باشد. اما قابل توجه است که از آن جایی که چاقوهای پلاستیکی قیمت پایین تری دارند، جنس ضعیف تری نیز دارند. بنابراین اگر قرار است این وسیله در پروژه های متعددی مورد استفاده قرار گیرد، کاردک فولادی گزینه مناسب تری خواهد بود.
کاردک های بتونه ابعاد مختلفی نیز دارند. به طور کلی یک کاردک تقریبا هشت سانتی متری می تواند برای پروژه های مختلف کاربردی باشد. برای سطوح بزرگتر نیز می توان از کاردک های ده سانتی متری استفاده کرد. هم چنین برای راحتی کار در قسمت های کوچک می توان کاردک هایی با عرض کمتر را انتخاب نمود.
قدم دوم.
برای کار با بتونه ابتدا باید حجم کوچکی از بتونه را با سطح صاف بتونه برداشت. بعضی از بتونه ها و محصولاتی از این نوع در ظرف های پلاستیکی مخصوص عرضه می شوند، بنابراین می توان کاردک بتونه را وارد این ظرف ها کرده و مقداری از بتونه را برداشت. توصیه می شود که حجم بتونه با توجه به ابعاد ترک یا حفره موجود روی سطح انتخاب شود تا بتواند سطح آن را به خوبی پر کند.
باید توجه داشت که بسیاری از محصولات، از جمله بتونه های مخصوص دیوار، قبل از استفاده باید با آب مخلوط شوند. بنابراین دستورالعمل های سازنده در مورد مقدار آب را به خوبی مورد بررسی قرار داد. علاوه بر این محصولات خشک که نیازی به مخلوط شدن با آب ندارند، مانند بتونه مخصوص پنجره، اغلب می توانند با دست مورد استفاده قرار گیرند و بدون استفاده از کاردک روی سطح پیاده شوند.
نحوه تهیه بتونه.
برای این کار باید آب و سپس پودر بتونه را به نسبت دو به یک در یک سطل مخلوط کرد. اما باید توجه داشت که بهتر است مخلوط کردن بتونه و آب، طبق دستورالعمل های موجود روی بسته بندی انجام شود تا به حالت ایده آل خود نزدیک باشد. اما به صورت کلی ابتدا باید آب را در سطل ریخت و سپس مقدار صحیح بتونه خشک را به آن اضافه نمود. در این مرحله نکته مهم این است که فقط مقداری از بتونه که در بازه زمانی دو ساعته مورد استفاده قرار می گیرد، تهیه شود. زیرا پس از این زمان بتونه سفت شده و کار با آن خیلی سخت خواهد شد. بنابراین بهتر است در صورت عدم اطمینان از بتونه مورد نیاز، ابتدا حجم کمی از مخلوط آماده و سپس در صورت لزوم مجددا مخلوط دیگری تهیه کرد.
یکی از راه هایی که می توان برای حفظ مخلوط از آن کمک گرفت این است که یک حوله مرطوب را بالای سطل بتونه قرار داد تا به حفظ رطوبت آن کمک کند. بتونه های خشک پایه سیمانی دارند و برای مصارف داخلی یا خارجی روی دیوارهای گچی و بتونی عالی هستند. اما بتونه دیواری که از پیش مخلوط شده اند مبتنی بر اکریلیک هستند و فقط برای استفاده داخلی به ویژه برای تعمیر دیوارهای رنگ شده توصیه می شوند.
قدم سوم.
پس از آماده کردن مخلوط، باید آن را به خوبی هم زد تا کاملا مخلوط و یکدست شود. بهترین و آسان ترین راه برای مخلوط کردن بتونه استفاده از ابزار کمکی همزن و اتصال آن بر روی یک مته قدرتمند است که با سرعت پایین تنظیم شده باشد. با این حال، می توان از یک چوب یا ابزار معمولی برای همین استفاده کرد. اما در هر صورت باید اطمینان حاصل کرد که مواد خشک کاملا با آب مخلوط شود به طوری که هیچ توده ای در محصول نهایی وجود نداشته باشد. نکته ای که برای سنجش یک مخلوط مناسب باید در نظر داشت این است که بتونه باید دارای قوام بالایی باشد، اما خشک به نظر نرسد. در واقع اگر یک اسکوپ از مخلوط بر روی کاردک بتونه گذاشته و سپس کاردک به پهلو نگه داشته شود، بتونه باید بتواند روی آن بلغزد. بنابراین در صورتی که قوام مورد نظر به دست نیامده باشد، می توان آن را با افزودن آب بیشتر یا مخلوط خشک تغییر داد تا به حالت دلخواه نزدیک شود.
قدم چهارم.
در قدم بعدی باید کاردک را با زاویه 30 درجه روی حفره نگه داشت. سپس لبه آن را محکم به دیوار چسباند به طوری که بتونه در لبه پایینی حفره قرار بگیرد. باید توجه داشت که اگر روی شکافی بزرگتر از ناخن کار می شود، ابتدا باید بتونه در لبه های آن قرار گیرد، به این ترتیب بتونه کافی برای پر کردن شکاف در اختیار خواهد بود.
قدم پنجم.
بتونه را باید صورت عمودی روی سطح مورد نظر پهن کرد. به این منظور باید کاردک بتونه را از پایین به بالا حرکت داد. با این کار حجم زیادی از بتونه روی دیوار قرار می گیرد اما در صورت نیاز می توان مقداری از بتونه اضافی را برداشته و به همان روش مجددا روی سطح پیاده کرد. سپس باید کاردک را از بالا به پایین بر روی قسمت های بتونه کشی شده حرکت داد. با این روش تقریبا نیمی از حفره با بتونه نیمه پر می شود. بنابراین اگر پس از این مرحله هنوز حفره ها قابل مشاهده باشند، اشکالی ندارد.
باید توجه داشت که اگر در مرحله اول مقدار کمی از بتونه روی سطح پیاده شود، باید قبل از خشک شدن کامل آن و به منظور رسیدن به یک سطح یکنواخت، بلافاصله مقداری دیگر از بتونه را روی سطح قرار داد و به روش گفته شده، آن را صاف کرد.
توصیه می شود که قبل از شروع کار، مقداری از بتونه را با حرکت کاردک از راست به چپ در امتداد لبه بالایی حفره پخش کرد. این کار به توزیع یکنواخت بتونه در حفره بسیار موثر است و حرکت کاردک از پایین به بالا را نیر ساده تر می کند.
هم چنین اگر روی یک حفره به اندازه ناخن کار می شود، بهتر است قبل از شروع کار، با نوک کاردک مقداری از بتونه را به مرکز سوراخ وارد کرد.
قدم ششم.
در گام بعد می بایست با حرکات افقی کاردک روی دیوار، بتونه اضافی را خراش داد و از بین برد. برای این کار باید از سمت تمیز کاردک استفاده کرد و آن را با زاویه 30 درجه به صورت افقی نگه داشت. سپس باید چاقو را به طرف راست و چپ حرکت داد تا سطح کاملا هموار شود. این کار را باید تا جایی ادامه داد که قبل از خشک شدن کامل بتونه، تمام مناطق خشن و ناهموار مسطح شوند.
قدم هفتم.
در بسیاری موارد استفاده از یک لایه بتونه، نمی تواند حفره را به خوبی پوشش دهد و باید لایه دوم را نیز بعد از خشک شدن لایه اول پیاده کرد. ، باید بتونه دوم را روی سطح پیاده کرد. برای این کار باید طبق روش گفته شده در مراحل قبل دوباره بتونه بیشتری را از بالا به پایین روی سطح کشید و سپس با حرکات افقی آن را صاف کرد. قبل از اتمام کار و خشک شدن کامل بتونه باید اطمینان حاصل کرد که تمام حفره به خوبی پوشانده شود و با بقیه دیوار هم سطح باشد.
معمولا بتونه بعد از حدود چهار ساعت خشک می شود، اما ممکن است این زمان در برخی از محصولات متفاوت باشد، بنابراین بهتر است به توصیه های سازنده که روی محصول نوشته شده است دقت شود.
در برخی موارد، ممکن است قبل از اتمام کار استفاده و پیاده سازی لایه های اضافی بتونه مجددا مورد نیاز باشد. زیرا اکیدا توصیه می شود که همیشه استفاده از مقادیر کمی بتونه بهتر از مقادیر زیاد آن است.
قدم هشتم.
در پایان و بعد از خشک شدن بتونه، باید آن را سنباده زد. حداقل زمانی که برای خشک شدن بتونه 4-6 ساعت و در محیط رطوبتی حدود 12-24 ساعت زمان لازم است. پس از این زمان، باید بتونه را با سنباده ریز (300-400 گرمی) صاف کرد، سپس هرگونه گرد و غبار را با یک پارچه تمیز و کمی مرطوب پاک نمود. نکته قابل توجه این است که اگر سطح بتونه هنوز مرطوب به نظر برسد، قبل از سنباده زدن، باید زمان بیشتری را منتظر ماند. یکی از نشانه های بتونه خشک این است که معمولا بتونه هنگام خشک شدن رنگ روشن تری پیدا می کند.
استفاده از کاردک بزرگ.
قدم اول.
در صورتی که قسمت هایی از دیوار نیاز به بتونه کاری در ابعاد وسیع تر داشته باشد، باید از کاردک بزرگتر یا ماله استفاده کرد. برای این کار باید تیغه کاردک یا ماله را به صورت زاویه دار و با زاویه سی درجه به دیوار فشار داد. سپس با حفظ این زاویه باید تیغه را به صورت مستقیم به سمت دیوار حرکت داد. باید توجه داشت که در این مرحله تماس ماله با دیوار را حفظ نمود. بتونه ای که در این شرایط روی سطح پیاده می شود ضخامتی در حدود 32/0 سانتی متر خواهد داشت.
قدم دوم.
برای یکنواخت شدن سطح بتونه، توصیه می شود که بتونه با یک حرکت از پایین به بالای دیوار اجرا شود. اما اگر انجام این کار مقدور نباشد، ابتدا باید بتونه را تا حد ممکن پیاده کرد و سپس برای ادامه کار از نردبان کمک گرفت.
قدم سوم.
اگر شخص در انجام این کار مبتدی باشد، ممکن است در ابتدا ضخامت دیوارها زیاد یا کم باشد و یا قسمت هایی بدون پوشش باقی بماند. اما برای برطرف کردن این مشکلات راه حل هایی وجود دارد که می توان آن ها را دنبال کرد. به عنوان مثال اگر بتونه زیادی روی دیوار وجود داشته باشد، باید همه آن ها را تراشیده و فرآیندهای بالا را دوباره امتحان کرد و این بار برای نازک شدن سطح فشار بیشتری به تیغه وارد نمود. هم چنین اگر ضخامت بتونه کافی نباشد، باید با اعمال فشار کمتری روی تیغه دوباره کاردک یا ماله را از منطقه مورد نظر عبور داد. علاوه بر این در صورت لزوم می توان از یک کاردک کوچک برای پهن کردن بتونه روی سطح استفاده کرد. با این کار میزان تسلط فرد بر قسمت مورد نظر افرایش می یابد و سایر قسمت ها که قبلا مسطح شده اند آسیبی نمی بیند.
قدم چهارم.
فرآیندهای بالا باید تا زمانی که دیوار به خوبی پوشانده شود، از پایین به بالا صورت گیرد. این نوارهای عمودی را باید با حرکت به سمت راست یا چپ اعمال کرد. یکی از نکاتی که در این قسمت باید مورد توجه قرار داد این است که نوارهای عمودی باید به اندازه یک چهارم عرض تیغه ماله همپوشانی داشته باشند (به عنوان مثال میزان همپوشانی برای یک تیغه سی سانتی متری به اندازه 5/7 سانتی متر است.
قدم پنجم.
پس از این مرحله باید زمانی به مدت 16-24 ساعت را برای خشک شدن بتونه در نظر گرفت. لایه های مختلف بتونه باید کاملا خشک شوند. بنابراین بهتر است قبل از افزودن بتونه بیشتر (یا انجام کار دیگری، مانند سنباده زدن یا پیاده کردن پرایمر) یک روز منتظر ماند. در شرایط آب و هوایی خشک، بتونه ممکن است در مدت 16 ساعت خشک شود، در حالی که در شرایط آب و هوایی مرطوب تر این زمان ممکن است تا 24 ساعت طول خواهد بکشد. برای بررسی و اطمینان از میزان خشکی بتونه، باید آن را با انگشت لمس کرد تا رطوبت احساس شود. از آن جایی که رنگ بتونه خشک روشن تر است، بهتر است این آزمایش را برای مناطق تیره تری که نشان دهنده باقی ماندن رطوبت هستند، انجام داد.
قدم ششم.
برای رسیدن به یک سطح یکنواخت و هموار گاهی لازم است که از لایه دوم بتونه به صورت افقی یا عمودی استفاده کرد. نظرات مختلفی در مورد بهترین روش افزودن بتونه در لایه دوم وجود دارد. برخی از افراد ترجیح می دهند دوباره آن را مانند اولین لایه به صورت عمودی پیاده کنند. برخی دیگر آن را به صورت افقی اعمال می کنند، با این اعتقاد که منجر به سطحی نرم تر می شود و سنباده زدن نهایی را آسان تر می کند. اما به صورت کلی و فارغ از روش انتخابی، باید لایه دوم را نیز با زاویه سی درجه و با همان ضخامت لایه اول به دیواره اضافه کرد.
در پایان و پس از خشک شدن نهایی کار، باید با یک سنباده ریز، سطح بتونه را به طور کامل هموار کرد تا برای مراحل بعدی که استفاده از پرایمر و رنگ است، آماده باشد.
کاربرد دوم. استفاده از کاردک بتونه به عنوان تراشنده
قدم اول.
برای این کار باید یک کاردک بتونه سفت و دارای لبه کنده کاری شده استفاده کرد زیرا کاردک های بتونه ای که انعطاف پذیر هستند، خیلی خم می شوند و برای برداشتن بتونه از روی دیوار یا پیاده کردن بتونه مناسب تر هستند. علاوه بر این اگر کاردکی با لبه قلم زنی انتخاب شود، کار بسیار ساده تر پیش خواهد رفت. لبه های قلم زنی شده دندانه های کوچکی دارند که به آن ها کمک می کند تا در رنگ و سایر ترکیبات سطحی به راحتی فرو بروند. به علاوه بهتر است برای اطمینان از عدم شکسته شدن کاردک بتونه در حین کار، جنس فلزی به جای جنس پلاستیکی استفاده شود.
برای بیشتر پروژه ها می توان از کاردک سه سانتی متری استفاده کرد. باید توجه داشت که اندازه کاردک به اندازه کیفیت آن حائز اهمیت نیست. اما به طور کلی می توان گفت که تیغه های بزرگتر یا کوچکتر را می بایست مطابق پروژه مورد نظر تهیه کرد. به عنوان مثال اگر قرار است رنگ یا بتونه یک سطح وسیع تراشیده شود، برای بالا بردن سرعت کار بهتر است از کاردک بزرگ استفاده شود، اما برای مناطق کوچک تر برای داشتن آزادی عمل بالاتر بهتر است از کاردک های کوچک تر استفاده شود.
قدم دوم.
هنگام تراشیدن رنگ و سایر سطوح که ممکن است گرد و غبار ایجاد کنند، باید از ماسک استفاده کرد. خراشیدن سطوح باعث تولید گرد و غبار زیادی می شود که می تواند به ریه و دستگاه تنفسی آسیب برساند، مخصوصا اگر این فعالیت در یک فضای بسته انجام شود. بنابراین بهتر است علاوه بر استفاده از ماسک، درها و پنجره های اطراف برای ایجاد تهویه بهتر باز باشد. هم چنین بهتر است زیر کار از پارچه های پلاستیکی استفاده شود تا از آلوده شدن سایر سطوح جلوگیری گردد. در پایان نیز توصیه می شود که سایر افراد که با فرآیند پروژه در ارتباط نیستند و حیوانات خانگی تا پایان کار از محل پروژه دور نگه داشته شوند.
همچنین می توان برای جلوگیری از برخورد اشیا با چشم از عینک ایمنی و دستکش استفاده کرد. البته قابل ذکر است که معمولا انجام این کار ضروری نیست مگر این که سطح به مواد سمی مانند سرب آغشته باشد. بنابراین بهتر است ابتدا یک کیت آزمایش سرب خریداری کرده، مقداری از رنگ را روی آن کشید تا از عدم وجود سرب مطمئن شد. سپس با اطمینان کار روی سطح را آغاز کرد.
قدم سوم.
برای قرار دادن کاردک بتونه برای شروع کار باید یک ترک یا حفره روی سطح پیاده کرد. هر منطقه کوچکی که بتوان نوک کاردک را در آن گیر انداخت، مناسب است. بنابراین بهتر است ابتدا سطح به خوبی مورد بررسی قرار گیرد تا وجود هر گونه ترک یا لکه که می تواند در فرآیند کار کمک کننده باشد، مشخص شود. اما اگر هیچ نقطه ای با این شرایط وجود نداشته باشد، باید به دنبال مکان هایی بود که نرم بوده و بتوان آن را به راحتی با کاردک جدا کرد.
به عنوان مثال، اگر قسمت های خالی از رنگ مشاهده شود، می توان کار لایه برداری را از آن جا شروع کرد. فضای موجود در این قسمت می تواند فضای کافی برای حرکت کاردک را فراهم کند. برخی دیگر از مکان هایی که می تواند به این منظور مورد استفاده قرار گیرد، لبه کاغذ دیواری یا زیر لبه کاشی هایی است که شل شده اند. به علاوه اگر سطح قبلا بتونه کاری شده باشد، می توان به دنبال قسمت هایی بود که ناهموار به نظر می رسند. هم چنین می توان نقاط خشن یا ناهموار را با دست بررسی کرده و برای شروع کار انتخاب نمود.
قدم چهارم.
در گام بعد باید کاردک را با زاویه سی درجه در کنار سطح مورد نظر نگه داشت. برای این کار می بایست کاردک را در زیر نقطه ای که باید تراشیده شود قرار داد. سپس دسته را به سمت خود متمایل کرد تا جایی که کاردک کمی زاویه پیدا کند. باید اطمینان حاصل نمود که فضای کافی برای حرکت کاردک به سمت جلو (به صورتی که کاملا تحت کنترل باشد) وجود داشته باشد. علاوه بر این باید توجه داشت که لبه قلم زنی شده کاردک باید به سمت خودتان باشد تا سطح را به خوبی خراش دهد، در غیر این صورت، اگر این لبه به سمت دیوار باشد، ممکن است به دیوار و سطوحی که مورد نظر نیست، آسیب وارد کند و آن ها خراش دهد.
قدم پنجم.
در مرحله بعد باید کاردک را به داخل سطح فشار داد تا خراشیده شدن آن آغاز شود. هنگامی که کاردک در سطح حرکت داده می شود، باید کمی فشار را بیشتر کرد تا کار بهتر پیش برود. اگر قرار است چیزی، مانند یک کاشی بلند شود، باید دسته را نیز به سمت بیرون فشار داد تا قدرت بیشتری به سطح وارد شود. باید این فرآیند را بارها و بارها تکرار کرد تا مواد سست شده و سطح مورد نظر به پایان برسد.
باید توجه داشت که اگر نمی توان همه مواد را از سطح جدا کرد بهتر است، از جهات مختلف به آن نزدیک شد، اما در هر صورت باید زاویه کاردک با سطح را به صورت سی درجه نگه داشت و همواره آن را به سمت قسمت های سست حرکت داد.
کاری از تیم توسعه و تحقیق آیسافام…