آموزش گام به گام نقاشی ساختمان (قسمت نهم نقاشی سقف راه پله)

 

 

در مجموعه مقالات «آموزش گام به گام نقاشی ساختمان» شرکت رنگ سازی آیسافام اطلاعاتی را در اختیار خواننده قرار می دهد تا به کمک آن ها بتوانند به صورت گام به گام، مراحل لازم برای داشتن یک نقاشی موفق را سپری کند. قبلا در ششمین مقاله از این سری مقالات، اقدامات لازم برای نقاشی سقف های خانه شرح داده شده بود. در ادامه این مقاله و در نهمین مقاله از سری مقالات «آموزش گام به گام نقاشی ساختمان» ، اقدامات لازم برای نقاشی سقف راه پله ها شرح داده می شود. در این راستا سه روش مختلف ارائه می گردد که می تواند انجام این پروژه ها را ساده تر کند.

رنگ سقف تأثیر زیادی در فضای کلی، چشم انداز و نور خانه یا آپارتمان دارد. اعمال یک لایه رنگ تازه به سقف راهی عالی برای جلوه بخشیدن به خانه و محیط کار و ایجاد احساس شخصیت و راحتی در فضا است. به خصوص اگر این رنگ آمیزی روی سقف راه پله که یک محیط پرتردد است اتفاق بیفتد، می تواند به راحتی روحیه افراد را تغییر دهد.

رنگ آمیزی سقف حتی برای یک نقاش باتجربه نیز می تواند چالش برانگیز باشد. این کار به ویژه هنگام نقاشی روی پله دشوارتر می شود، زیرا نمی توان به راحتی نردبان را برای رسیدن به سقف تنظیم کرد. با این حال، می توانید با ساخت یک داربست ساده از 2 نردبان و یک تخته بلند، یا ساخت یک سطح بزرگ با چند تخته سه لا و چند تخته کوتاه، این کار را آسان تر کرد. سپس با استفاده از قلم مو، لبه های سقف را نقاشی کرده و بقیه قسمت ها را با غلطک پر کرد. این کار می تواند به بهبود فضای خانه و صرفه جویی در هزینه ها کمک بسیاری کند. زیرا راه پله ها یکی از پر رفت و آمد ترین فضاهای ساختمان هستند.

 

روش اول. ساخت داربست برای نقاشی سقف راه پله

قدم اول. در این روش ابتدا باید پله ها و نرده ها را با پارچه های پلاستیکی و مناسب یا ملحفه های قدیمی پوشاند، زیرا ممکن است قطراتی از رنگ روی راه پله و نرده ها چکه کند. در صورتی که روی دیوارهای راه پله تابلو، وسایل تزیینی یا وسایل قابل جابجایی وجود داشته باشد باید قبل از شروع نقاشی آن ها را به مکان دیگری منتقل کرد. در زمان انجام پروژه نقاشی باید هنگام راه رفتن روی پله ها بسیار مراقب بود، (به خصوص اگر راه پله از جنس چوبی باشد)، زیرا وجود پارچه های روی سطح آن ممکن است باعث لیز خوردن شود.

 

 

قدم دوم. در این مرحله باید یک نردبان دو طرفه را در بالای پله ها قرار داد، زیرا برای ساخت داربست، به نردبان هایی در طبقه بالا و پایین نیاز است. نردبان دو طرفه پایدارترین و بهترین گزینه برای این کار است و باید بتوان آن را روی پاگرد بالایی راه پله قرار داد. نردبان دو طرفه باید با پله ها موازی باشد و حداقل 15 سانتی متر از لبه پله بالا فاصله داشته باشد تا از خطر سقوط جلوگیری کند. برای ایجاد ایمنی بالاتر می توان در قسمت داخلی هر پایه نردبان، وزنه هایی قرار داد تا از حرکت آن جلوگیری کنند.

 

 

قدم سوم. در این مرحله باید یک نردبان را به دیوار مقابل راه پله تکیه داد. این کار به این دلیل انجام می شود که در بسیاری از راه پله ها فضای کافی برای قرار دادن نردبان دو طرفه دیگری در پایین پله ها وجود ندارد که به کمک آن بتوان یک داربست ایجاد کرد. همان طور که در بالا اشاره شد، به جای استفاده از نردبان دو طرفه دوم می توان یک نردبان دیگر را به دیوار مقابل پله های تکیه داد. بهتر است این نردبان را روی پله دوم قرار داد تا نردبان به اندازه کافی زاویه داشته باشد که بتوان از آن بالا رفت. به علاوه، باید این نردبان را طوری روی پله ها قرار داد که پله های آن حتی با پله های نردبان دو طرفه موازی باشد و داربست کاملا تراز شود. برای جلوگیری از زخمی شدن دیوار می توان پارچه ای میان بازوهای بالایی نردبان و دیوار قرار داد.

 

 

قدم چهارم. در قدم بعدی باید یک تخته 5 سانتی متر در 30 سانتی متر را بین دو نردبان قرار داد. برای این کار بهتر است از تخته ای استفاده شود که حداقل 5 سانتی متر ضخامت و حدود 30 سانتی متر عرض داشته باشد  یا آنقدر گسترده باشد که بتوان روی آن ایستاد. علاوه بر این تخته باید به اندازه کافی بلند باشد که بتوان یک سر آن را روی یک پله از نردبان دو طرفه و سر دیگر را روی یک پله از نردبان دوم قرار داد. این مجموعه داربست مناسبی برای ایستادن هنگام رنگ آمیزی سقف خواهد بود.

 

 

قدم پنجم. برای ایمنی بالاتر باید تخته را در هر دو طرف به پایه های نردبان چسباند. می توان این کار را با استفاده از گیره تخته انجام داد تا تخته روی نردبان محکم شود و در هنگام ایستادن دچار لغزش نشود. در روش دیگری می توان قسمت زیرین تخته در دو طرف جایی که روی پله قرار می گیرد را با میخ به نربان متصل کرد.

 

 

 

روش دوم. ساخت تراز پله برای نقاشی سقف راه پله

قدم اول. در این روش ابتدا باید عمق 3 پله را اندازه گرفت. سطح تراز باید به اندازه کافی عمیق باشد که در 3 پله قرار داشته باشد. برای انجام این اندازه گیری باید انتهای متر اندازه گیری را روی لبه داخلی یک پله قرار داد و آن را بیرون آورد تا عمق 3 پله اندازه گرفته شده و مشخص شود. برای رسیدن به اندازه گیری دقیق تر می توان از یک تراز استفاده کرد تا از صاف بودن متر اندازه گیری مطمئن شد.

 

 

قدم دوم. در قدم بعدی باید با استفاده از یک نوار اندازه گیری و تراز، ارتفاع سطح را نیز پیدا کرد. برای این کار باید انتهای نوار اندازه گیری را در برابر سطح پله اول نگه داشت. سپس یک سطح از پله سوم (به طوری که یک پله بین اول و سوم وجود داشته باشد) به صورت عمودی قرار داد و فاصله بین پله پایین و جایی که سطح از پله بالاتر بیرون می آید را اندازه کرد.

 

 

قدم سوم. در قدم بعدی باید عرض پله ها را اندازه گیری کرد. می توان از متر اندازه گیری برای یافتن عرض پله ها استفاده کرد. سکوی تراز باید باریکتر از عرض پله ها به عنوان مثال 15-25 سانتی متر باریکتر از فضای پله ها باشد تا در هنگام قرار گرفتن روی پله ها بتوان از کنار آن عبور کرد. به عنوان مثال، اگر پله ها 90 سانتی متر عرض داشته باشند، سکوی تراز نباید از عرضی بیشتر از 75 سانتی متر داشته باشد.

 

 

قدم چهارم. در قدم بعدی باید پایه های سکو را از تخته های 5 سانتی متر در10 سانتی متر) برش داد. برای برش پاهایی که به اندازه ارتفاعی که با تراز و نوار اندازه گیری اندازه گرفته شده اند، از اره گرد یا ابزار مشابهی استفاده کرد. برای اطمینان از برش در یک خط مستقیم می توان از یک گونیا نیز استفاده کرد.

 

 

قدم پنجم. در این مرحله باید با استفاده از اره و راهنما یک تخته از جنس تخته سه لای ضخیم را برش داد. این تخته باید تراکمی حدود سه سانتی متر داشته باشد تا بتواند وزن افراد را تحمل کند. این تخته باید عرضی به اندازه عرض پله منهای 15-25 سانتی متر و عمق 3 پله داشته باشد.

قدم ششم. در قدم بعدی باید جایی که پاها روی سکو و تخته قرار می گیرد را مشخص و در این قسمت ها سوراخ هایی ایجاد کرد. سپس باید پایه هایی که از قبل برش داده شده اند را در دو گوشه سکو قرار داد. این پایه ها نیمی از سکو را پوشش می دهند و نیمی دیگر توسط پله محافظت می شود. با استفاده از مداد نجاری می بایست محل پایه ها را روی سکو مشخص کرد و داخل هر دو فضایی که تعیین شده است سوراخ هایی ایجاد کرد.

در این مرحله باید توجه داشت که می بایست هر پایه بر لبه سکو منطبق بوده و پایه ها با یکدیگر موازی باشند.

می توان برای ایجاد سوراخ ها روی سکو، از یک مته مخصوص استفاده کرد تا در اطراف سوراخ اندکی فرورفتگی ایجاد کند. این مورد به خصوص اگر پله ها از جنس چوب باشند، بسیار مفید است زیرا خرده های چوب را به اطراف پراکنده نمی کند.

 

 

قدم هفتم. در این مرحله باید برای بستن پایه ها به سکو از پیچ استفاده کرد. برای این کار باید با استفاده از یک مته سوراخ های ایجاد شده روی سکو را در امتداد سوراخ های پایه قرار داد. توصیه می شود که تخته دیگری نیز روی سطح کار قرار داده شود تا هنگام بستن پایه از آن به عنوان مهاربند استفاده شود. پس از این کار می توان در حالی که سکو در مقابل پایه نگه داشته می شود، آن ها را به یکدیگر پیچ کرد.

 

 

قدم هشتم. در گام بعد باید فاصله بین پایه ها را برای ایجاد تخته های پشتیبانی اندازه گرفت. برای ایجاد ثبات و افزایش ایمنی در حین کار، بهتر است تخته های پشتیبانی مناسبی بین پایه ها قرار داده شوند. برای این کار باید عرض بین دو پایه اندازه گرفته شود ابعاد آن ها مشخص شوند.

قدم نهم. در این مرحله باید دو تخته به ضخامت 5 سانتی متر و عرض 10 سانتی متر برش داد تا بین پایه ها قرار گیرد. طول این تخته ها باید به اندازه ابعادی باشد که در مرحله قبل اندازه گیری شده اند. این تخته های پشتیبانی باعث می شوند که هنگام استفاده از سطح پایه ها دچار لرزش نشوند.

 

 

قدم دهم. در این مرحله باید پیچ ها را در سوراخ های ایجاد شده وارد و نصب کرد. برای این کار باید پایه ها و اولین صفحه پشتیبانی را در جای خود پیچ ​​کرد. هم چنین باید در هر پایه از دو پیچ استفاده کرد که اولین تخته پشتیبانی را در جای خود محکم کند.

 

 

قدم یازدهم. برای محکم کردن صفحه های پشتیبان، باید دو تخته دیگر با ضمانت 5 سانتی متر و با عرض 10 سانتی متر برش داد. طول این پایه ها نیز باید در حدود 10 سانتی متر باشد. این تخته ها بین تخته های پشتیبانی اول و دوم قرار می گیرند و به قسمت داخلی پایه ها متصل می شوند. به عبارت دیگر، 2 تخته پشتیبانی و 2 پرانتز یک مستطیل در داخل پایه ها تشکیل می دهند.

 

 

قدم دوازدهم. در این مرحله باید دومین صفحه پشتیبانی را تنظیم کرد و آن را روی پایه ها بست. در ابتدا باید مهاربندها را بدون این که پیچ شوند فقط در جای خود قرار داد و صفحه پشتیبانی دوم را در بالای آن ها گذاشت. سپس باید در هر پایه دو سوراخ در جایی که به صفحه پشتیبانی دوم متصل می شود ایجاد کرد و پس از آن صفحه را در جای خود پیچ کرد. در مرحله بعد نیز باید پشتیبان های پرانتزی را هر کدام با دو پیچ به پایه ها متصل کرد.

 

 

پشتیبان ها باید با یک پیچ به سمت بالا و یک پیچ به سمت پایین به پایه ها متصل شوند. برای این کار ابتدا باید سوراخ در داخل پشتیان ها ایجاد کرد و سپس از پیچ برای اتصال آن ها به پایه ها استفاده کرد.

قدم سیزدهم. در قدم بعدی باید چهار تخته 5/2 سانتی متر در 5 سانتی متر برش داد به گونه ای که متناسب با لبه های سکو باشد. این تخته ها به عنوان میله های ایمنی عمل می کنند تا نردبان از روی سکو سر نخورد.  برای اتمام این مرحله باید دو تخته به اندازه عرض سکو و دو تخته به اندازه عمق پله ها منهای 5 سانتی متر آماده کرد. این تخته ها باید در لبه های بالایی سکو قرار بگیرند.

 

 

قدم چهاردهم. برای اتصال تخته های ایمنی آماده شده به لبه های سکو باید از چسب چوب و پیچ استفاده کرد. برای متصل کردن پیچ ها باید سوراخ هایی را حداقل در دو نقطه در هر تخته ایجاد کرد. سپس در پایین هر تخته ایمنی یک لایه چسب چوب زد. سپس ریل ها را در جای خود قرار داده و از پیچ برای بستن آن ها به سکو استفاده کرد. پس از خشک شدن چسب چوب، می توان سطح را در هر نقطه از راه پله ها تنظیم کرده و از آن به عنوان سکو استفاده کرد. به این صورت که یک نردبان را روی سطح قرار داده و آن را با کمک دیوار مهار کرد.

 

 

روش سوم. استفاده از غلطکی که طول آن قابل تغییر باشد

قدم اول. قبل از شروع نقاشی باید از یک جاروی بلند و پارچه برای گردگیری سقف استفاده کرد. معمولا روی سقف ها و مناطق مرتفع گرد و غبار و تار عنکبوت جمع می شود که رنگ آمیزی آن را دشوار می کند. از آن جایی که ممکن است هنگام تمیز کردن سقف، آلودگی های آن روی صورت بریزد، توصیه می شود که در این مرحله از ماسک مخصوص استفاده شود و سپس با استفاده از یک پارچه، گرد و غبار از سقف پاک شود. برای تمیز کردن نقاطی که دسترسی به آن ها دشوار است می توان از انتهای جارو استفاده کرد.

 

 

قدم دوم. در این مرحله باید دیوارها را با ورق های پلاستیکی پوشاند. حتی اگر قرار است دیوارها به همان رنگ سقف نقاشی شوند، باید از آن ها در برابر قطره های رنگی که می توانند به صورت برجستگی هایی روی سطح دیوار خشک شوند، محافظت کرد. با استفاده از نوار مخصوص نقاشی می توان ورقه های پلاستیکی را به دیوارها آویزان کرد و نوار را در قسمت بالایی دیوار و در مجاورت سقف قرار داد.

 

 

قدم سوم. برای پوشاندن وسایل موجود روی سقف می بایست از نوار مخصوص نقاشی استفاده کرد. برای این که چراغ ها، لوسترها، پنکه ها، هشدار دهنده های دود و سایر وسایل دیگری که روی سقف قرار دارند از آلودگی های حاصل از نقاشی در امان بمانند، باید لبه های آن ها را با نوار مخصوص نقاشی پوشاند. نکته مهم در این مرحله این است که باید اطمینان حاصل کرد که نوار مخصوص نقاشی فقط روی وسایل قرار گرفته است و هیچ قسمتی از سقف ها را نمی پوشاند.

 

 

قدم چهارم. برای نقاشی در لبه ها باید از یک ابزار مخصوص نقاشی گوشه ها استفاده کرد. استفاده از یک ابزار لبه دار، به جای غلطک، این امکان را فراهم می کند که بدون برخورد رنگ با حاشیه دیوار، رنگ در امتداد لبه سقف پیاده شود. ابزارهای لبه برای پیاده سازی رنگ در نزدیکی لبه های سقف طراحی شده اند. برخی از انواع این ابزارها قابلیت اتصال به دسته ها و پایه های بلند را نیز دارند.

 

 

توصیه می شود که ابزار لبه چند بار در قسمت شیاردار سینی رنگ حرکت داده شود تا رنگ اضافی آن از بین برود، زیرا این رنگ ممکن است در زمان پیاده سازی رنگ چکه کند و باعث ایجاد آلودگی روی سایر سطوح شود.

هم چنین توصیه می شود که رنگ آمیزی لبه ها در طول های سه متری انجام شود.

قدم پنجم. در مرحله بعد باید با استفاده از غلطک، بخش داخلی سقف که ممکن ابزار لبه مشخص شده است را رنگ آمیزی کرد. بهتر است مانند مرحله قبل پروژه نقاشی در قسمت های سه متری انجام شود زیرا این کار کمک می کند قبل از خشک شدن رنگ و با استفاده از ضربات قلم مو یا غلطک، بافت صاف تری ایجاد کرد. غلطاندن قلم مو و یا غلطک در حرکات افقی و سپس غلطاندن روی آن ها با ضربه های عمودی نیز به ایجاد یکنواختی در رنگ کمک می کند.

بهتر است غلطک را پس از فرو بردن در رنگ، روی قسمت شیاردار سینی رنگ چند بار حرکت داد. با این کار مقداری از رنگ اضافی خارج شده و به کمک می کند تا از چکیدن آن جلوگیری شود.

 

 

اگر دستیابی به سقف حتی روی داربست هایی که در روش های قبل توضیح داده شد هم چنان دشوار باشد، می توان برای غلطک از دسته هایی که طول آن ها قابل تغییر است استفاده کرد. برای لبه ها و گوشه ها نیز می توان یک قلم مو را در انتهای دسته قابل تغییر نصب کرد.

رول غلطکی که از مواد طبیعی (مانند پشم بره، که موهای آن حدود 1.5 سانتی متر است) تهیه شده باشد، برای رنگ آمیزی سقف ایده آل است، زیرا حجم بیشتری از رنگ را بدون این که به اطراف بپاشد، در خود نگه می دارد.

قدم ششم. رنگ آمیزی سقف ها را می بایست در بخش های مختلف مانند نقاشی لبه ها و نقاشی داخل سقف ادامه داد تا سقف به طور کامل رنگ آمیزی شود. در صورت لزوم می توان نردبان را پس از پایان یک طرف سقف حرکت داد تا بتوان به بخش های دیگر نیز دسترسی داشت.

بهتر است تمام مراحل نقاشی در یک نوبت انجام شود به این ترتیب، رنگ طور کامل خشک نمی شود و برجستگی ها یا خطوط نامناسبی برجای نمی گذارد.

در این مرحله مهم است که برچسب قوطی رنگ برای اطلاع از زمان خشک شدن رنگ را مورد بررسی قرار داد.

می توان با حرکت دادن یک پارچه خشک و تمیز در یک نقطه از سقف که در دید نیست، خشک بودن رنگ را آزمایش کرد. در صورتی که رنگ با جا به جایی پارچه حرکت کند یعنی هنوز به طور کامل خشک نشده است. پس از خشک شدن رنگ، می توان با احتیاط نوارهای مخصوص نقاشی را جدا کرد و در صورت تمایل رنگ آمیزی دیوارها را شروع نمود.

 

 

هنگام رنگ آمیزی سقف هایی که طرح دار هستند باید بسیار مراقب بود، به خصوص اگر این سقف ها که قبلا رنگ آمیزی نشده باشند، زیرا رطوبت و فشار ممکن است باعث پوسته پوسته شدن آن ها شود. بنابراین توصیه می شود که به جای این که یک منطقه مشخص از سطح این سقف ها چندین بار رنگ شوند، تنها به آرامی یک لایه رنگ روی آن اعمال شود.

توصیه می شود همیشه هنگام نقاشی سقف از عینک ایمنی استفاده شود، به خصوص اگر ارتفاع سقف بلند باشد، زیرا ممکن است رنگ روی چشمان فردی که نقاشی را انجام می دهد، چکه کند. هم چنین می توان قبل از رنگ آمیزی روی صورت و گردن را با لوسیون های مخصوص به خوبی پوشاند تا در صورتی که قطره های رنگ روی پوست این مناطق ریخت، با آب و صابون به راحتی پاک شوند.

کاری از تیم توسعه و تحقیق آیسافام…