آموزش طراحی دکوراسیون داخلی (قسمت سوم طراحی دیوار شاخص)

در مجموعه مقالات «آموزش طراحی داخلی» شرکت رنگ سازی آیسافام اطلاعاتی را در اختیار خواننده قرار می دهد تا به کمک آن ها بتوانند به صورت گام به گام، مراحل لازم برای داشتن یک طراحی زیبا و موفق را سپری کند. در سومین مقاله از این سری مقالات اطلاعات مختلفی پیرامون دیوارهای شاخص (Accent Wall) ارائه می شود. دیوار شاخص دیواری است که طرح آن با طرح دیوارهای دیگر اتاق متفاوت است به گونه ای که  به خوبی توجه را به خود جلب می کند. این تفاوت می تواند شامل تفاوت در رنگ، تفاوت در جنس یا طرح دیوار باشد. در این راستا ابتدا نحوه انتخاب دیوار مناسب برای تبدیل شدن به دیوار شاخص شرح داده می شود. سپس روش هایی برای تعیین رنگ مناسب برای این دیوار ارائه می گردد. در پایان نیز به این نکته پرداخته می شود که چگونه بدون آسیب رساندن به رنگ سایر دیوارها، می توان دیوارهای شاخص را رنگ آمیزی کرد.

 

گام اول. انتخاب دیوار مناسب برای دیوار شاخص 

یک دیوار شاخص یا اکسنت وال، راهی عالی برای ایجاد ظاهری تازه در یک اتاق است. زیرا به راحتی می تواند یک نقطه کانونی را در فضا ایجاد کند. از این رو انتخاب دیوار مناسب برای این کار بسیار حائز اهمیت است. اگر ویژگی ای در اتاق وجود دارد، که قرار است کانون توجه باشد، استفاده از دیوار شاخص بهترین راه برای این کار است. در ادامه نحوه انتخاب دیوار مناسب برای این کار شرح داده می شود.

نکته اول:

بهترین راه برای انتخاب دیوار شاخص، پیدا کردن نقطه کانونی طبیعی در اتاق است. اما باید توجه داشت که نقطه کانونی همیشه دیواری نیست که هنگام ورود به اتاق دیده می شود. بلکه تمام دیوارهایی که قرار است توجه به آن جلب شود این قابلیت را دارند. به عنوان مثال، در یک اتاق شومینه دار، می توان دیوار شومینه را برجسته کرد. اگر قفسه های کتاب در اتاق وجود دارد، یا ویژگی دیگری که از لحاظ معماری متمایز است می تواند زمینه لازم برای ایجاد دیوار شاخص را فراهم کند. هم چنین در اتاق خواب، دیوار پشت تخت خواب انتخاب خوبی برای دیوار شاخص است. علاوه بر این اگر مبل منحصر به فرد، آثار هنری نمایشی یا قطعه جسورانه دیگری در اتاق وجود دارد، باید دیوار پشت آن را برجسته کرد.

 

 

نکته دوم:

اگر اتاق فاقد یک نقطه کانونی است. باید به این فکر کرد که چگونه می توان با وسایل موجود فضا را تزئین کرد. به این ترتیب می توان از آن عناصر و دیوار شاخص برای ایجاد یک نقطه کانونی در اتاق استفاده کرد. اما اگر با فضای کاملا جدید و غیر مبله کار می شود، دیوار شاخص، طرح و رنگ بقیه اتاق را تعیین می کند. به عنوان مثال، مجموعه ای از عکس های خانوادگی قاب دار را با پس زمینه یک دیوار شاخص می توان به خوبی به نمایش گذاشت. گیاهان زرق و برق دار داخل خانه نیز می توانند به عنوان نقاط کانونی عمل کنند.

 

 

نکته سوم:

برای داشتن یک دیوار شاخص مناسب، می توان به سراغ دیوارهای بدون در و پنجره رفت. اگر پنجره های بزرگ و باز با منظره ای از مناظر زیبا در یک اتاق وجود دارد، لزوماً دیوار مربوط به آن ها مناسب تبدیل شدن به دیوار شاخص نیست. برای این دیوارها که به اندازه کافی مورد توجه هستند، استفاده از ویژگی های دیوار شاخص ممکن است باعث حواس پرتی ببیننده شود. هم چنین نور طبیعی که از پنجره های بزرگ وارد اتاق می شود می تواند نحوه رنگ آمیزی رنگ روی دیوار را تحت تاثیر قرار داده و کار نقاشی را پیچیده تر کند. البته قابل ذکر است که این نکته یک قانون تغییر ناپذیر نیست، بنابراین اگر فردی تمایل به برجسته کردن دیوار هایی با پنجره یا در داشته باشد، قابل انجام است.

 

 

نکته چهارم:

یکی دیگر از گزینه های مناسب برای دیوار شاخص، دورترین دیوار کوتاه در یک اتاق مستطیلی است. اگر فضای مورد نظر به شکل یک اتاق باریکبا طول زیاد است، باید از برجسته کردن دیوارهای طویل خودداری کرد، زیرا رنگ های شاخص باعث می شود که این دیوارها طولانی تر به نظر برسند و اتاق را از تعادل خارج کنند. اما دادن یک رنگ شاخص به دورترین دیوار که عرض کمتری دارد باعث می شود که آن دیوار نزدیکتر به نظر رسیده و حالت مستطیل اتاق را متعادل کند. در واقع می توان گفت که از دیوار شاخص می توان برای ایجاد فضای متناسب تر استفاده کرد. اما قابل ذکر است که تمامی این نکان قوانین کلی طراحی داخلی هستند و در صورتی که فردی تمایل به نقاشی دیوار طویل در این شرایط داشته باشد، از آزادی هنری کامل برخوردار است.

 

 

گام دوم. انتخاب رنگ مناسب برای دیوار شاخص 

نکته اول:

برای انتخاب رنگ مناسب برای دیوارهای شاخص انتخاب رنگ های بی صدا نسبت به رنگ های جسور (زنده) بیشتر توصیه می شود، این کار احتمال خستگی چشم و دلزدگی های ناشی از گذشت رمان را به طور محسوسی کاهش می دهد. در واقع می توان گفت که رنگ های غنی و پر جنب و جوش و بی صدا برای دیوارهای شاخص نتیجه خوبی به همراه دارند، اما انتخاب رنگ های خاص و جسورانه مانند قرمز مخصوص ماشین های آتش نشانی نیاز به دقت و فکر زیاد دارند. این امر به ویژه اگر رنگی مورد نظر جز رنگ های مورد توجه در آن دوره باشد، بیشتر صدق می کند. رنگ هایی که مد هر سال هستند با گذشت زمان تغییر می کنند، بنابراین انتخاب رنگ های خنثی در دراز مدت جلوه بهتری خواهند داشت. البته قابل ذکر است که اگر فرد تمایل به استفاده از یک رنگ خاص یا غیرمعمول داشته باشد، حتما در طراحی فضای خود باید از یک طیف رنگی روشن از آن رنگ نیز برای متعادل کردن فضا استفاده کند. هم چنین اگر رنگ آمیزی اتاق در فواصل کوتاه برای فردی مشکل ساز نباشد، می تواند از رنگ های جسور استفاده کند. در غیر این صورت انتخاب رنگ های بی صدا بیشتر توصیه می شود. (در شکل زیر نمونه هایی از رنگ های بی صدا و جسور آورده شده است.)

 

 

نکته دوم:

هدف اتاق و حال و هوایی را که قرار است در آن ایجاد شود، یکی دیگر از نکاتی است که هنگام انتخاب رنگ دیوار شاخص باید به آن توجه داشت. زیرا رنگ های مختلف انرژی های متفاوتی را منتقل می کنند و این انرژی ها می توانند تأثیر قابل توجهی در افراد داشته باشند. به عنوان مثال اگر فضای مورد نظر برای نقاشی یک اتاق خواب است، انتخاب رنگ قرمز برای آن ممکن است با ایجاد تنش، خوابیدن افراد را با مشکل مواجه کند. اما انتخاب یک طیف رنگی آبی که بین لاجوردی و آبی تیره قرار داشته باشد، در عین حال که می تواند یک قضای زنده را ایجاد کند، می تواند آرامش بخش نیز باشد. دمای رنگ نیز می تواند نقش مهمی را در تغییر فضا داشته باشد. رنگ های گرم مانند قرمز و نارنجی، حال و هوای متفاوتی نسبت به تن های سرد مانند سبز، آبی و بنفش ایجاد می کنند.

 

 

نکته سوم:

برای نقاشی دیوارهای شاخص، می توان از رنگ های اصلی استفاده نمود. اما همان طور که در نکات قبلی گفته شد، هر کدام از این رنگ ها برای یک فضای خاص مناسب هستند که در ادامه به طور مجزا توضیح داده می شوند.

رنگ قرمز:

از آنجا که این رنگ، بسیار قوی است، به طور قابل توجهی سطح انرژی فضا را افزایش می دهد. در واقع به نظر می رسد که رنگ قرمز علاوه بر افزایش فشار خون، تنفس و ضربان قلب را نیز تسریع می کند. به همین دلیل رنگ مناسبی برای دیوار شاخص تعریف شده در اتاق ناهار خوری یا اتاق نشیمن است، زیرا اشتها را افزایش می دهد، افراد را به هم نزدیک و زمینه برای مکالمه بین آن ها را فراهم می کند. علاوه بر این می توان رنگ شاخص در ورودی خانه را نیز به رنگ قرمز درآورید تا اولین احساس قوی را هنگام ورود در افراد ایجاد کند. و همان طور که گفته شد از به کار بردن طیف های رنگ قرمز در اتاق خواب باید خودداری کرد، زیرا این رنگ قدرتمند می تواند نظم خواب افراد را تحت تاثیر قرار دهد.

 

 

رنگ آبی:

برای رسیدن به اتاقی روشن و با طراوت تر، استفاده از آبی روشن بهترین گزینه است. اما طیف های آبی تیره پیچیده تر هستند و می توانند به حس سکون یک اتاق کمک کنند. برخلاف طیف های رنگ قرمز، سایه های آبی سرعت ضربان قلب و تنفس را کاهش می دهند و فشار خون را نیز کمتر می کنند، از این رو می توانند به زیبایی در نقاشی یک دیوار شاخص در اتاق خواب یا حمام به کار برده شوند. طیف های رنگ آبی بسیار متنوع است و می تواند تقریبا با هر سبکی مورد استفاده قرار گیرد.

 

 

رنگ زرد:

این رنگ که به بهترین شکل روی دیوار در حمام، آشپزخانه یا اتاق ناهار خوری قرار می گیرد، باعث ایجاد خوشحالی شده و انرژی زیادی در فضا ایجاد می کند. دیوار شاخصی که به رنگ زرد نقاشی شده باشد، فضا را بزرگ تر نشان می دهد. نکته قابل توجه در استفاده از این رنگ این است که اگر قرار است همه دیوارها در یک اتاق با رنگ زرد نقاشی شوند، بهتر است از یک طیف ملایم یا بی صدای آن استفاده شود، زیرا استفاده زیاد از آن می تواند روی بینایی تاثیر گذاشته و یا باعث سردرد شده و هم چنین باعث گریه بیشتر نوزادان شود.

 

 

نکته چهارم:

برای نقاشی دیوارهای شاخص، می توان از رنگ های فرعی نیز استفاده نمود. اما همان طور که در نکات قبلی گفته شد، هر کدام از این رنگ ها برای یک فضای خاص مناسب هستند که مانند نکته سوم در ادامه به طور مجزا توضیح داده می شوند.

رنگ بنفش:

این رنگ آرامش آبی و انرژی قرمز را با هم ترکیب می کند. به همین دلیل ، سایه های مختلف بنفش اهداف و تأثیرات مختلفی دارند. به عنوان مثال طیف های رنگ یاسی بیشتر در اتاق خواب استفاده می شوند تا در فضا آرامش بیشتری ایجاد کنند. طیف های عمیق تر و غلیظ تر رنگ بنفش که می تواند باعث شکوفایی خلاقیت در افراد شود برای فضاهای کاری مناسب تر است.

 

 

رنگ سبز:

از آنجا که این رنگ معمولاً در فضاهای بیرونی دیده می شود، به همان روشی طبیعت، می تواند آرامش زیادی را در فضا ایجاد کند. این رنگ تقریبا در تمام فضاها قابل استفاده است و باعث آسایش و راحتی افراد می شود. به عنوان مثال قرار گرفتن این رنگ برای دیوار شاخص در یک دفتر کار خانگی، بهترین راه برای افزایش تمرکز است.

 

 

رنگ نارنجی:

این رنگ مانند قرمز، شاد و مانند زرد پرانرژی است. این رنگ یکی از بهترین گزینه ها دیوار شاخص است زیرا در عین حال که رنگی جسور است اما اغراق آمیز نیست. این رنگ می تواند در فضاهای ورزشی مورد استفاده قرار گیرد زیرا می تواند انرژی افراد را افزایش دهد و در عین حال احساس مثبتی در آن ها ایجاد کند. این رنگ می تواند گزینه خوبی برای نقاشی دیوار شاخص در محل کار باشد، زیرا به افزایش خلاقیت کمک می کند. اتاق های نشیمن و اتاق های ناهار خوری نیز مکان های خوبی برای داشتن یک دیوار شاخص به رنگ نارنجی هستند.

 

 

نکته پنجم:

راه دیگری که می تواند در انتخاب رنگ دیوار موثر باشد، انتخاب رنگی تیره تر از دیوارهای دیگر اتاق است. رنگ تیره با دیواره های روشن تضاد دارد و توجه را مستقیما به سمت خود جلب می کند و این همان چیزی است که به عنوان هدف دیوار شاخص معرفی می شود. در واقع می توان گفت که یک قانون اساسی خوب برای انتخاب رنگ مناسب این است که دیوار شاخص نیز همرنگ دیوارهای دیگر نقاشی شود، با این تفاوت که طیف آن دو درجه تیره تر باشد. این نکته برای کسانی که در انتخاب رنگ های متفاوت مردد هستند می تواند راه گشا باشد. همان طور که در نکات قبلی به آن اشاره شد، این قوانین قابل تغییر هستند، به عنوان مثال می تواند رنگ تمام دیوارها را تیره و رنگ دیوار شاخص را روشن انتخاب کرد، اما این روش می تواند تعادل اتاق را از بین ببرد، بنابراین چندان توصیه نمی شود.

 

 

نکته ششم:

ایده دیگری که برای تعیین رنگ مناسب به ذهن می رسد، این است که رنگی که تکمیل کننده طرح و رنگ اتاق است، انتخاب شود. اگرچه ممکن است این نکته چندان مهم به نظر نرسد، اما دیوار شاخص می بایست با دکوراسیون موجود هماهنگ باشد و بهترین راه نیز برای ایجاد این هماهنگی، تکثیر یک رنگ از طرح رنگ فعلی است. رنگ های ثانویه (و نه رنگ اصلی) در طرح رنگ فعلی معمولا انتخاب بسیار خوبی برای دیوارهای شاخص هستند. به عنوان مثال، رنگ کوسن ها یا رنگ های به کار رفته در طرح پارچه مبل انتخاب های خوبی هستند. یا رنگی که مرتبا در کارهای هنری روی دیواری استفاده شده، یکی دیگر از گزینه های موثر است.

چند نمونه از ترکیبات رنگی خوب عبارتند از، دیوار زرد با جزئیات آبی یا بنفش، دیوار آبی با جزئیات زرد یا آبی، دیوار قرمز با جزئیات سفید یا آبی، دیوار نارنجی با جزئیات سبز، دیوار بنفش با جزئیات بنفش یا زرد و یا دیوار سبز با جزئیات قرمز، زرد، نارنجی، بنفش یا آبی. همچنین می توان یک رنگ خنثی را با هر رنگ دیگری هماهنگ کرد تا فضای خوبی ایجاد شود.

 

 

نکته هفتم:

این نکته یکی از مهم ترین مواردی است که باید به آن توجه داشت، به این صورت که از هماهنگ کردن رنگ همه چیز در اتاق باید پرهیز کرد. به عبارت دیگر از رنگ غالب در طرح اتاق، نباید به عنوان رنگ دیوار شاخص استفاده کرد. با این کار همه چیز در اتاق بیش از حد با بکدیگر مطابقت دارد و هیچ کدام از قسمت های اتاق برجسته نخواهد شد. بنابراین در این شرایط باید رنگی را انتخاب کرد که با رنگ غالب اتاق تضاد داشته باشد. به عنوان مثال، اگر پرده و پارچه های مبلی به رنگ آبی تیره در اتاق وجود دارد، نباید از آن رنگ برای دیوار شاخص استفاده کرد، زیرا کاملا یکنواخت و خسته کننده به نظر خواهد رسید.

 

 

نکته هشتم:

هنگام انتخاب رنگ دیوار شاخص می بایست دیوار و رنگی را انتخاب کرد که فضای اتاق را به بهترین شکل نشان دهد. رنگ های مختلف به روش های مختلف این کار را انجام می دهند. رنگ های گرم دیوار را نزدیک تر و برجسته تر نشان می دهند، در حالی که رنگ های سرد دیوار را از چشم دور می کنند. بنابراین اگر اتاقی بیش از حد بزرگ یا طویل باشد، می توان از رنگ های گرم به خوبی در آن ها استفاده کرد و از سوی دیگر استفاده از رنگ های سرد برای اتاق های کوچک تر، بیشتر توصیه می شود. البته قابل ذکر است که استفاده از رنگ تیره در یک اتاق کوچک احساسی دنج و صمیمی ایجاد می کند، در حالی که رنگ روشن فضا را باز کرده و باعث بزرگ تر شدن آن می شود.

 

 

نکته نهم:

با استفاده از الگوهای مختلف یا مواد منحصر به فرد می توان تنوع زیادی هنگام نقاشی دیوار شاخص ایجاد کرد. در واقع برای داشتن خلاقیت بیشتر، نباید خود را به رنگ آمیزی و استفاده از یک رنگ محدود کرد. هم چنین می توان با استفاده از نوار مخصوص نقاشی یا شابلون، یک طرح مدرن بر روی دیوار ایجاد کرد و سپس روی آن را با استفاده رنگی متضاد نقاشی کرد. پس از خشک شدن رنگ، باید نوار نقاشی را جدا کرد تا رنگ زیر آن مشخص شود. هم چنین اگر سبک فضای مورد نظر روستایی باشد، یک دیوار شاخص با روکش چوب می تواند زیبایی فضا را دو چندان کند.

 

 

نکته دهم:

یکی از نکات مهم برای انتخاب رنگ در دیوارهای شاخص، توجه به تعادل و انسجام رنگ ها است. در واقع می توان گفت که باید رنگ هایی را انتخاب کرد که مکمل فضاهای مجاور باشند. برای این کار باید رنگ هایی را که در فضاهای مجاور سرتاسر خانه استفاده می شود را به خاطر داشت. به عنوان مثال اگر فضا باز است، در دیوار شاخص می توان از مکمل رنگ های استفاده شده در اتاق های مجاور کمک گرفت. یعنی اگر اتاق ناهار خوری به آشپزخانه نزدیک و مجاور است، می توان در یک اتاق از رنگ خاکستری و در اتاق دیگر از رنگ بنفش استفاده کرد. اما نارنجی روشن در یک اتاق و سبز کم رنگ در اتاق دیگر به همان اندازه زیبا نخواهد بود.

نکته یازدهم:

توجه به نور طبیعی محیط نیز نکته دیگری است که هنگام انتخاب رنگ دیوار شاخص باید به آن توجه شود. دیوارهای شاخص با رنگ گرم بهترین انتخاب برای ایجاد تعادل در اتاق های شرقی یا شمالی و دیوارهای شاخص با رنگ سرد گزینه ای مناسب برای اتاق های غربی یا جنوبی هستند. اگر اتاق در ضلع شرقی یا شمالی خانه واقع شده باشد، کیفیت نوری که در طول روز از طریق پنجره ها به داخل اتاق می آید نسبت به نوری که از پنجره های رو به جنوب یا غرب می آید کمتر است.

 

 

نکته دوازدهم:

در پایان باید برای انتخاب رنگ های اتاق قانون 60-30-10 را به خاطر سپرد. این قانون بیان می کند که غالب ترین رنگ اتاق باید 60٪ از اتاق را تشکیل دهد، از جمله بیشتر رنگ دکوراسیون، وسایل و تزئینات. یک رنگ ثانویه که برای اتاق انتخاب می شود، باید 30٪ از اتاق را تشکیل دهد و تنها 10٪ باید به رنگ دیوار شاخص اختصاص داده شود. توصیه می شود که برای دستیابی به بهترین تعادل در فضای اتاق، تا آنجا که ممکن است از این قانون پیروی شود.

 

 

گام سوم. نقاشی دیوارهای شاخص

در این قسمت، پس از انتخاب دیوار شاخص و رنگ مناسب آن، نحوه نقاشی این دیوارها توضیح داده می شود.

قدم اول:

برای شروع نقاشی دیوارهای شاخص ابتدا باید تمام تزئینات و یا پوسترهای نصب شده روی دیوار را از روی آن برداشت. می توان این وسایل را به اتاق دیگری انتقال داد تا در جریان نقاشی آسیب نبینند. هم چنین می بایست تمام میخ ها، پریزها و ابزارهای قرار گرفته روی دیوار را از آن جدا کرد. علاوه بر این باید با یک دستمال سطح دیوار را به خوبی تمیز کرد تا کیفیت رنگ نهایی افزایش یابد.

 

 

قدم دوم:

برای تمیز در آوردن حاشیه دیوارهای شاخص، بهتر است مرزهای اطراف دیوار را با نوار مخصوص نقاشی به خوبی پوشاند. برای جلوگیری از نفوذ رنگ به سایر قسمت های دیوار باید از محکم بودن نوارهای نقاشی اطمینان حاصل کرد. هم چنین باید کف اتاق و زیر دیوار شاخص را با ملحفه، کاغذ یا پتو پوشاند. باید توجه داشت که این پوشش به اندازه کافی ضخیم باشد تا رنگ به داخل آن و سپس به کف نفوذ نکند.

 

 

قدم سوم:

در این مرحله ابتدا باید می بایست مقدار رنگ مورد نیاز را تخمین زد. به طور کلی می توان گفت که هر گالن رنگ چهار لیتری برای 30 متر مربع کافی است. بنابراین برای اندازه گیری میزان رنگ مورد نیاز، ابتدا باید طول و ارتفاع دیوار را در هم ضرب کرد. سپس عدد به دست آمده را بر 30 متر مربع تقسیم نمود تا تعداد گالن رنگ مورد نیاز به دست آید. اگر روی دیوار شاخص مورد نظر دیوار یا پنجره ای وجود دارد، باید مساحت آن را از مساحت کل دیوار کسر کرد.

قدم چهارم:

پس از خریداری رنگ مورد نظر باید در قوطی رنگ را با پیچ گوشتی باز کرد و رنگ را به خوبی مخلوط کرد. برای هم زدن رنگ می توان از یک تکه چوب مخصوص و یا چوب بلااستفاده و تمیز کمک گرفت. سپس باید مقدار مناسبی از رنگ را در سینی غلطک ریخت و حاشیه های دیوار را با یک قلم موی کوچک نقاشی کرد و بعد برای پوشاندن سطوح بزرگ از  غلطک استفاده کرد. یکی از نکات مهم در این مرحله این است که باید از یک پارچه مرطوب برای پاک کردن هر رنگی که به طور تصادفی روی سقف ، دیوارهای اطراف یا کف ریخته می شود، استفاده کرد. این پارچه را باید در تمام مراحل رنگ آمیزی مرطوب نگه داشت. در صورت آلوده شدن دستمال به حجم زیادی از رنگ، می توان آن را آبکشی کرده و مجددا استفاده کرد.

 

 

قدم پنجم:

در این مرحله باید زمانی را برای خشک شدن رنگ در نظر گرفت. در این زمان می توان پنجره های اتاق را باز کرد تا سرعت خشک شدن رنگ افزایش پیدا کند. اما باید توجه داشت که هیچ گونه گرد وی روی رنگ خیس قرار نگیرد .پس از خشک شدن لایه اول، می توان لایه دوم رنگ را اعمال کرد. برای افزایش دقت در جریان نقاشی، می توان یک چراغ را روی دیوار روشن کرد تا یکنواختی رنگ مورد بررسی قرار بگیرد.  پس از خشک شدن نهایی کار، می توان همه نوارهای نقاشی را به صورت از بالا به پایین جدا کرد. در صورتی که قسمت هایی از رنگ کیفیت بالایی نداشته باشد، می توان با استفاده از یک قلم موی کوچک آن ها را اصلاح کرد. در پایان می توان تزیینات اتاق را مجددا در سر جای خود قرار داد.